De Kamerleden Lammert van Raan (PvdD) en Cem Laçin (SP) stelden vragen aan de minister van I&W Cora van Nieuwenhuizen over de toekomst van luchthaven Eelde:
-
Is de minister bereid zes à acht miljoen euro per jaar bij te dragen aan het exploitatieverlies van de luchthaven?
-
Wat is de procedure bij sluiten, of afschalen naar een zogenaamd ‘groen veld’ (zonder luchtverkeersleiding?
De complete lijst vragen en de antwoorden vindt u HIER.
De reden voor de eerste vraag was dat directie van GAE de raads- en statenleden onder druk probeerde te zetten met het verhaal dat zolang het Rijk nog niet tot een bijdrage aan GAE van zes à acht miljoen euro per jaar besloten had, de aandeelhouders de verliezen moeten afdekken.
Visiedocument is brutale luchtfietserij
De minister antwoordt wat we al wisten: het Rijk is helemaal niet van plan om het vliegveld financieel te ondersteunen. Sterker nog, dat is ook nooit door de aandeelhouders gevraagd. Dat maakt het visiedocument waar GAE na lange tijd mee op de proppen kwam tot een ongehoord stukje luchtfietserij.
Het lijkt ons een reden voor ontslag op staande voet van Schmeink. Hij heeft zijn duurbetaalde tijd zitten gebruiken om een waardeloos document te produceren, waarin een bij voorbaat kansloze route wordt bewandeld. Hier blijkt ook dat de aandeelhouders (lees de gedeputeerden) totaal geen grip hebben op de directie. Reden genoeg voor de Staten om opheldering te eisen, lijkt ons.
De tweede vraag, die naar de procedure, werd gesteld omdat de verantwoordelijke gedeputeerden Bijl (Drenthe) en Rijzebol (Groningen) bleven volhouden dat een besluit om GAE te sluiten niet genomen kan worden door de aandeelhouders, maar dat alleen het Rijk dat kan doen. VOLE had dat al weerlegd in ons artikel van 27 september. Dat de gedeputeerden de Staten keer op keer deze verkeerde voorstelling voorspiegelden is een ongehoord staaltje intimidatie. Bijl en Rijzebol zeiden in feite: ‘u heeft niets te vertellen over sluiting van GAE, u moet gewoon besluiten de verliezen van GAE af te dekken’.
Truc om statenleden onder druk te zetten mislukt
Het antwoord van de minister laat geen enkel misverstand bestaan: ‘Toestemming van de staat is niet noodzakelijk’. En wanneer door sluiting of afschaling de luchtverkeersleiding niet langer noodzakelijk is, zal de minister de regelingen daarover intrekken of aanpassen. Geen vuiltje aan de lucht.
Kortom, zodra de aandeelhouders besluiten niet langer de bodemloze put te vullen, gaat GAE dicht. Zo simpel is dat. De trucs van de GAE-directie en de beide gedeputeerden om de Staten onder druk te zetten zijn hiermee doorgeprikt. Maar het is wel een schandaal dat ze het geprobeerd hebben.