De luchthaven biedt kansen voor een versterking van de Noord-Nederlandse economie. Bij een minder optimale ontsluiting van Noord-Nederland wordt deze regio minder interessant voor nieuwe, maar ook voor bestaande en al gevestigde bedrijven die opereren in een internationale context. Daarmee wordt de aanwas van nieuwe hoogwaardige bedrijvigheid niet alleen beperkt, maar het leidt mogelijk tot vertrek van hoogwaardige bedrijvigheid.
Commentaar VOLEKvK, VNO-NCW Noord, MKB Noord en NOM geven met deze brief aan de Raad van State aan geen snars te begrijpen van de procedure en het bestuursrecht. Deze organisaties hebben geen enkele positie in de procedure. De brief kan daarom geen enkele rol spelen. De Raad van State laat zich niet beïnvloeden. Dat zou wat moois worden.
De kop van het VNO-NCW stuk luidt: “Bedrijfsleven: Snel besluit baanverlenging vliegveld Eelde”. Hiermee slaat VNO-NCW de plank mis. Het besluit tot baanverlenging is immers al meer dan 10 jaar geleden genomen. De Raad van State besluit niet over de baanverlenging. Dat doet de Minister. De Raad van State beoordeelt alleen of de bezwaren die tegen het besluit zijn ingebracht juridisch houtsnijden. Voorlopig is dat het geval. Het VNO-NCW zou zich in de bezwaren moeten verdiepen. Dat voorkomt niet alleen deze onzin in de media, maar leidt wellicht ook tot beter inzicht in de toekomstmogelijkheden van GAE.
VOLE vraagt zich af waar de opwinding van KvK, VNO-NCW Noord, MKB Noord en NOM op gebaseerd is. De Kamer van Koophandel heeft zich begin jaren negentig bewust teruggetrokken als aandeelhouder; het aandeelhouderschap brengt kosten mee, en kennelijk zag de KvK geen baten.
Ook in dit geval is er sprake van overvragen, net als bij de zweeftrein/HSL naar Amsterdam. Ook dat project werd een fiasco door te overvragen. Had men gepleit voor het doortrekken van de intercity van Lelystad via Heerenveen naar Groningen, dan had die spoorlijn er al lang gelegen. Zo ook bij de baanverlenging: had men de baan willen verlengen naar 2000 meter, dan zou de ingreep in natuur en landschap kleiner zijn en was het verzet wellicht veel minder geweest.
Het zou goed zijn als VNO-NCW zich zou verdiepen in de huidige context van de Europese luchtvaart; in de gevolgen van hogere brandstofprijzen, van de invoering van het Emissie Handelssysteem voor de Luchtvaart (ETS) in 2012, en van de handelswijze van de Low Cost Carriers, en zich zou verdiepen in de financiële risico’s die baanverlenging mee brengt. CoopersLybrand waarschuwde in 1991 al dat de bandbreedte van de verliezen groter zou worden. Alleen bij het optimistische scenario zou baanverlenging leiden tot lagere kosten, als de groei tegenvalt, nemen de verliezen bij een langere baan toe.
Maar daar zit VNO-NCW niet mee, dat komt neer bij de belastingbetalers.