De druppel heet transparantie: waarom Ard van der Tuuk opstapte

 

Er is altijd een laatste druppel die de emmer doet overlopen. Vrijdag stapte Ard van der Tuuk op als gedeputeerde van Drenthe. Het College van GS had afgesproken niet met een inhoudelijke reden naar buiten te komen. Van der Tuuk (PvdA) noemde het verschil in bestuursstijl. Brink (VVD) noemde het scheurtjes in het team. De andere gedeputeerden van CU en CDA werd niets gevraagd.

Wat ging er vooraf aan de scheurtjes die een scheuring werden? Wat was de druppel? Ard van der Tuuk profileerde zich in zijn bestuurlijke carrière als bestuurder die de achterkamertjes wil opengooien. Begrippen als transparantie, openheid en ontvlechten van belangen lagen voor in zijn mond. En …. hij handelde er naar. Dat was nieuw in bestuurlijk Drenthe waar men behoedzaam om elkaar heen draait en zaken liever in beslotenheid voorbakt.

Wat gebeurde er in de aanloop naar de breuk? Er is vast meer gebeurd, maar in ieder geval ontving Van der Tuuk op donderdag een brief van VOLE waarin hij werd gewezen op de besloten sessies om voor luchthaven Eelde een oplossing voor te bakken à la Maastricht ( ). Het is bekend dat Van der Tuuk geen groot voorstander is van nog meer geld naar Eelde. “Ik wil ze eerst zien vliegen” waren zijn gevleugelde woorden in een eerdere discussie. Omdat de situatie rond de luchthaven uitzichtloos is geworden was onder leiding van Van der Tuuk een procesplan opgesteld voor een strategische verkenning naar GAE. Met de uitkomsten van deze verkenning kunnen alle partijen een onderbouwde afweging maken vóór of tegen verdere financiële steun. Niet op basis van emoties of lobby’s, maar op basis van onafhankelijke informatie.

Omdat de lobby rond GAE ook wel ziet dat de uitkomsten van onafhankelijke onderzoeken aan het licht zal brengen dat verdere financiële steun weggegooid geld is, heeft de lobby voorafgaand aan de uitkomsten het ‘model Maastricht’ naar voren geschoven als dé redding voor GAE. De geesten moeten rijp gemaakt worden voor nieuw geld naar GAE. Daarbij heeft men liever geen pottenkijker zoals VOLE. De ‘informatiesessies’ waren daarom achter gesloten deuren. “Zodat u wordt meegenomen in de afweging die u uiteindelijk namens uw fractie in dit complexe dossier zult moeten gaan maken” lezen we in de toelichting van de projectleider in samenspraak met GAE.
Over beïnvloeding gesproken.

In de brief die Van der Tuuk van VOLE ontving werd er op gewezen dat de beslotenheid van de sessies nogal afwijkt van wat hij publiekelijk heeft gezegd, namelijk dat het onderzoek transparant en in alle openheid gedaan zal worden. VOLE: "Het roept de sfeer op van het voorkoken van besluitvorming in achterkamertjes. Het gaat over de afweging om weer gemeenschapsgeld te besteden aan het vliegveld. Waarom kan de informatie en meningsvorming hierover het daglicht niet verdragen? (…) We dringen er bij u -als politiek verantwoordelijke voor dit proces- met klem op aan, om in lijn met het procesplan en uw eerdere uitlatingen de beslotenheid van de bijeenkomsten te heffen".

De volgende ochtend werd een oekaze rond gestuurd waarin de ‘sessies’ openbaar werden verklaard. Brink zag zijn plan mislukt. De laatste druppel viel.
De rest is geschiedenis.

Jan Wittenberg
Voorzitter VOLE