In een zitting van de Raad van State op 28 februari 2008 konden alle partijen nog een keer hun zegje doen.
Vijf appellanten voerden het woord.  VOLE, in de voorbereiding ondersteund door onze advocaat Van den Biesen, heeft aangegeven dat de Raad van State moeilijk om het oordeel van de EC heen kan.
Als de Raad reden had om te twijfelen aan het oordeel van de EC, had  de Raad  zgn. prejudiciële vragen kunnen stellen aan het Europese Hof te Luxemburg.
De landsadvocaat kreeg veel vragen van de staatsraden naar aanleiding van zijn stelling als zou het besluit tot steun aan de baanverlenging al in 1992 of toch zeker al in 1999 zijn genomen. VOLE, en de andere appellanten, hebben daarentegen aangevoerd dat het contract over de € 18,6 miljoen voor de baanverlenging in 2003 het eerste schriftelijke stuk is waarin duidelijkheid is geschapen over de hoogte van het bedrag en over de voorwaarden, die aan de steun zijn verbonden. Kortom, dat de datum van het contract ook de datum van de beslissing over de steun is. De staatsraden gaven aan het slot van de zitting aan dat de uitspraak waarschijnlijk meer dan zes weken op zich zou laten wachten.

Ondertussen werd van de Europese Commissie bericht ontvangen dat zij het onderzoek naar de toelaatbaarheid van staatssteun aan vliegveld Eelde was gestart door vragen te stellen aan de permanente vertegenwoordiging van Nederland bij de EU.
Er waren zes klachten ingediend m.b.t. staatssteun:

• De steun voor de baanverlenging van € 18,6 mln. door het Rijk
• De steun in de vorm van het afdekken van het exploitatieverlies met een jaarlijkse bijdrage van de regionale overheden van 1 mln. euro per jaar
• De afkoop door de staat van de bijdrage in toekomstige exploitatieverliezen door een betaling van € 4,3 mln. in 2001
• De afkoopsom van € 2,9 mln. in 2001 wegens derving van toekomstige opbrengsten uit groot lesverkeer
• Steun van € 4,7 mln. aan het project ‘Afwatering bestaande baan’ in 2001
• Steun ten behoeve van een terminal van € 2 mln. in 2000.

Hoogtepunt voor VOLE van het jaar 2008 was de uitspraak over de baanverlenging op 11 juni 2008 door de Raad van State. De ‘Beslissing op Bezwaar’, genomen door de minister in 2006, was hiermee vernietigd. Het aanwijzingsbesluit betreffende de baanverlenging is geschorst, totdat een nieuwe Beslissing op bezwaar zal zijn genomen.
De argumentatie van de Raad was, dat het bedrag van 18,6 miljoen voor de baanverlenging beschouwd moet worden als staatssteun. Deze steun had men moeten melden aan de Europese Commissie.
Alle andere punten van onze argumentatie, zoals onder andere nut en noodzaak, en flora en fauna, zijn nietig verklaard. Onze tegenstanders hebben de uitspraak daarom in de publiciteit gevierd als een grote overwinning. Er moest alleen nog aan een kleine formaliteit worden voldaan: aanmelding van de overheidsbijdragen bij de Europese Commissie.
Een belangrijk resultaat hebben we wel degelijk binnengehaald: de aanwijzing door de minister was hiermee vernietigd.